หลักการอ่านออกเสียง
โดยลักษณะของภาษาไทย ต่างกับภาษาที่มีวิภัตติปัจจัย กล่าวคือภาษาไทยเป็นภาษารูปคำโดด เมื่อเอามาต่อกันแล้วคำที่ต่อกัน นั้น ทุกคำยังคงเป็นอิสระอยู่ในตัวไม่ผูกพันกับคำอื่น และโดยปรกติเสียงของคำก็ยังคงอยู่ตามเดิม ไม่เปลี่ยนหรือแปลงเสียงของคำ ให้แปลกออกไปเหมือนภาษาที่มีวิภัตติปัจจัย
ดังนั้น เมื่อเราได้ภาษามีวิภัตติปัจจัยเข้ามาใช้ ผู้ที่ไม่รู้เรื่องการออกเสียงภาษา\มีวิภัตติปัจจัย ออกเสียงอย่างลักษณะคำไทย เช่น อุบัติเหตุก็ออกเสียงว่า อุบัดเหตุ แต่ในหมู่ผู้รู้ลักษณะการออกเสียงภาษามีวิภัตติปัจจัย จะอ่านว่า อุบัดติเหตุ ตามลักษณะการออกเสียงคำในภาษามีวิภัตติปัจจัย อ่านเพิ่มเติม
ดังนั้น เมื่อเราได้ภาษามีวิภัตติปัจจัยเข้ามาใช้ ผู้ที่ไม่รู้เรื่องการออกเสียงภาษา\มีวิภัตติปัจจัย ออกเสียงอย่างลักษณะคำไทย เช่น อุบัติเหตุก็ออกเสียงว่า อุบัดเหตุ แต่ในหมู่ผู้รู้ลักษณะการออกเสียงภาษามีวิภัตติปัจจัย จะอ่านว่า อุบัดติเหตุ ตามลักษณะการออกเสียงคำในภาษามีวิภัตติปัจจัย อ่านเพิ่มเติม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น